جزوه تاریخ سینمای ایران و جهان دکتر محمدرضا گل بهار

بخشی از متن فایل
سینمای مجلسی درآلمان دهه ۱۹۲۰ (ناتورالیسم درسینما)
سینمای آلمان دراین دوران درکنارفیلم های اکسپرسیونیستی، شاهدشکل گیری سینمای دیگری بود که به صورت ناتورالیستی، زندگی افرادعادی جامعه راتصویرمی کرد.
گرایش ناتورالیستی درسینما عموماً ازادبیات و افکارقرن نوزدهم ریشه می گیرد. فرهنگ این دوره بریک عینیت علمی تاکید می کردکه شباهت هایی باروش مکانیکی وتوصیفی علوم فیزیکی داشت. طبق این دیدگاه، انسان قادرنیست شرایط زندگی خودرا که به وسیله قوانین طبیعی مثل وراثت یاشرارت ذاتی انسان تثبیت شده است، تغییردهد. گروهی ازاندیشمندان نظیرفیلسوفان ودانشمندان این دوره چون شوپنهاور وفروید این نظریه جبرگرایانه وبدبینانه راطرح کردند. امیل زولا که نویسنده ناتورالیسم توانمندی بود، نه تنها برعلیه رنج وبی عدالتی داد سخن می داد، بلکه علیه جبرگرایی ناامیدکننده طغیان کرد.
درواقع این فیلم ها به دنبال صداقت موجود درنمایشهای راینهارت بودند. به این صورت که افرادعادی جامعه رابه عنوان شخصیت های اصلی نشان می داد. دراین فیلم ها اثری ازموجودات مافوق طبیعی وقدرت های شیطانی نبود. فضا، فضای عادی و رخدادها معمولی بود. دراغلب اینگونه آثار، افراد طبقه پایین جامعه، مشاهده می شوند که درمقابله بامسائل زندگی، هستی شان تباه می گردد. اماتباهی آنها نتیجه عملکرد خودشان وغریزه شخصی آنهاست و نه جبرنیروهای حاکم بروجودآنها. مثلاًدرفیلم «پله های عقبی« اثر«لئوپولد یسنر» زن مستخدمی پس ازآنکه نامزدش به دست یکی ازخواستگارانش کشته می شود، خودکشی میکند. در فیلم «آخرین مرد» به کارگرانی فردریک ویلهلم مورنائو (۱۹۲۴) Friddrich Wilhelm Murnau دربان ساده هتلی ازاین که اورابه دربانی توالت ها گمارده اند و درنتیجه تنزل درجه یافته، درهم می شکند .هردوفیلم توسط کارل مایرنوشته شده اند.
به عقیده ژرژسادول، تغییرموضوع و محل داستان دراین گونه فیلم ها ، اثری برفلسفه اجتماعی آنها نداشت. عقیده گریزناپذیر بودن سرنوشت، بر همه آنها حاکم بود، شبیه آنچه درآثار اکسپرسیونیستی می بینیم. درفیلم های مجلسی، وحدت زمان و مکان و رویداد به خوبی حفظ شده است همچنانکه دراین آثارصامت ، اثری از نوشته های میان صحنه ها وجود نداشت.