جزوه روشها و فنون مشاوره ( مصاحبه بالینی ) شفیع آبادی

بخشی از متن فایل
شرایط انجام مصاحبه مشاوره ای
۱- ایجاد رابطه حسنه :
گام مهم در مصاحبه مشاوره ای، برقراری رابطه حسنه بین مشاور و مراجعه است که بدان وسیله مراجع نست به مشاور وجلسه ی مشاور احساس امنیت و اعتماد می کند.
رابطه حسنه مشاوره ای را میتوان عامل درمان بخش در مشاوره به حساب آورد.
به عقیده پپینسکی (۱۹۴۵)رابطه حسنه  مشاوره ای ، یکی از اجزای عاطفی ضروری در جریان مشاوره محسوب می شود.
به نظر ویلییام سون (۱۹۶۲و۱۹۵۹) رابطه حسنه مشاوره ای ویژگی های مشخصی دارد:
رابطه حسنه مشاوره ای در مشاوره فردی معمولا بهتر و زودتر برقرار می شود. رابطه حسنه مشاوره ای ارتباطی رویاروی و صمیمی و دوستانه است ، مشاور دررابطه حسنه مشاوره ای برای مراجع اهمیت و ارزش قایل می شود، رابطه حسنه مشاوره ای جریانی رشدی هست که با اعتماد آغاز می شود و به تدریج عمیق تر می گردد.
ایجاد رابطه حسنه مشاوره ای زندگی مراجع و نحوه رشد او مورد توجه قرار می گیرد، ایجاد رابطه حسنه مشاوره ای که بردرک عاطفی متکی است، به عنوان نیروی محرکه ای برای استمرار مشاوره ضرورت دارد، ودر ایجاد رابطه حسنه مشاوره ای به مراجع به عنوان انسانی آزاد، متفکر متفکر ،ارزشمند، و تصمیم گیرنده نگریسته می شود.
به عقده ی پاترسون(۱۹۷۳) رابطه حسنه مشاوره ای تعامل عقلی – عاطفی بین مراجع و مشاوراست که به ایجاد تغییرات مطلوب دررفتار مراجع منجر می شود.
این رابطه زمانی سریع تر ایجاد می گردد که مراجع به ادامه جلسه ی مشاوره معتقد و علاقه مند باشد. اگر مراجع به دلایل متعدد به شرکت فعال در جلسه مشاوره علاقه مند نباشد ، رابطه حسنه مشاوره ای به وجود نخواهد آمد. دراین حالت ، مشاور باید بحث را در مسیری هدایت
کند که مراجع به ادامه جلسه مشاوره علاقه مند گردد.
رابطه حسنه مشاوره ای بین مراجع و مشاور به بهترین وجه ممکن ، زمانی ایجاد خواهد شد که تمام عوامل ترسناک احتمالی جلسه ی مشاوره از بین بروند و یا به حداقل ممکن کاهش یابند، لذا مشاور باید تمام عوامل و مواردی را به نوعی موجب ترس و وحشت مراجع می شوند بشناسد و قبل از آغاز جلسه ی مشاوره حتی الامکان آنها را کاهش دهد و یا ازبین ببرد تا نگرانی مراجع تقلیل یابد.
 او احساسات و مشکلات واقعی اش را آزادانه بیان کند.
به نظر برامروشوستروم (۱۹۶۸) برقراری رابطه حسنه بین مشاور و مراجع به قدری در مشاوره موفقیت آمیز اهمیت دارد که بتوان آن را هسته اصلی و مرکزی مشاوره قلمداد کرد.
خصوصیات رابطه حسنه مشاوره ای ازاین دیدگاه عبارتند از :
اولا : رابطه حسنه مشاوره ای بین مشاور و مراجع ، رابطه ی بی نظیر منحصربه فرداست و براساس تفاوت های فردی ، روش ها و نوع آن در افراد مختلف متفاوت است .
ثانیا: مقدار تاکید بر عوامل عاطفی یا عقلی در جریان مشاوره، موجب تفاوت در رابطه مشاوره ای می شود. هرگاه برجنبه های عقلی در جریان مشاوره بیشار تاکید شود و احساسات و ارزش ها و عواطف مراجع چنان مورد توجه قرار نگیرد ، رابطه مشاوره ای مطلوبی ایجاد نخواهد شد . از سوی دیگر، توجه زیاد بر بعد عاطفی در جریان مشاوره، نشانه علاقه مندی مشاور به مر اجع و احساسات اوست.
باعث می شود مراجع و مشاور نسبت به یکدیگر احساس نزدیکی وهمبستگی بیشتری کنند.
ثالثا:  مقدار مسولیتی که مشاوریا مراجع درجلسه ی مشاوره برعهده می گیرند یکی از عوامل تعیین کننده رابطه حسنه مشاوره ای است. مشاور با تجربه، هیچگاه مسئولیت انتخاب روش ها و هدف های زندگی مراجع را به طور یک جانبه بر عهده نمی گیرد.
بلکه پس از بررسی افکارو گفتار، مراجع را یاری می دهد تا خودش به تصمیم گیری و انتخاب روش ها و هدف های زندگی اش اقدام کند . یعنی مسولیت اداره مشاوره به عهده مراجع و مشاور است و با پیشرفت رابطه حسنه مشاوره ای ، مسئولیت مراجع در اداره جلسه مشاوره بیشتر میگردد.
مراجع با آغاز اولین جلسه مشاوره با نوعی دودلی مواجه است و نمی داند آیا مشاور خواهد توانست او را در حل مشکل کمک کند یا نه .مشاور برای آنکه مراجع را به بحث و گفتگو درباره مشکل و ادامه آن تشویق کند باید اورا به گرمی بپذیرد، رابطه حسنه برقرار سازد، و اجازه دهد آن طوری که مراجع می خواهد جلسه را آغاز کند. دراین حالت ، مشاور باید با کمک مراجع موقعیت مشاوره را برای مراجع بازگو کند و نقش مراجع و مشاور را توضیح دهد .
مشاور همچنین بهتراز مراجع را تشویق کند تا درباره عواقب، انتظارات ، و هدف های مشاوره صحبت کند .
به عقیده رن (۱۹۵۲و۱۹۷۰) هر موردی که در جلسه مشاوره مطرح می گردد در زمره مطالب محرمانه و سری طلقی می شود و هیچ قسمتی از آنها بدون اجازه و موافقت قبلی مراجع نباید با دیگران مطرح گردد.
حال این سوال مطرح می شود که اگر مشاوری نتواند مشکل مراجع را حل کند و بخواهد او را به مشاور دیگری ارجاع دهد آیا می تواند در اطلاعات را در اختیار مشاور جدید قرار دهد؟
در پاسخ باید گفت موضوعاتی که مراجع نمی خواهند دیگران از آن مطلع شوند مشاور نباید با دیگران در میان گذارد. البته در زمینه در خواست های مراجع قضائی ، مشاور ضمن رعایت اصول باید به نوع مناسبی پاسخ گو باشد…………..