جزوه کتابچه توانمند سازی پرستاری مراقبتهای ویژه CCU

کتابچه توانمند سازی پرستاری مراقبتهای ویژه CCU با فرمت پی دی اف در ۷۰ صفحه
 
بخشی از متن فایل
صفحه ۱۳
مراقبت از مددجوي داراي پيس ميکر:
پيـس ميـکر وسيله اي است که توسط يک باتري تحريک الکتريکي را به وسيله ليدهايي به الکترودهايي در تمـاس بـا قلـب تخليـه مـي
کند. موارد استفاده از پيس ميکر: ديس ريتمي هاي ناشي از ضعف تشکيل ايمپالس، برادي کاردي سينوسـي علامـت دار، مکـث هـاي
سينوسي ساده يا بيشتر از ۳ ثانيه، سندرم سينوسي بيمار، آسيستول، ديس ريتمي هاي ناشي از هدايت بلوک شده، بلـوک درجـه II
نـوع دو در مـددجوي دچـار MI ،بلـوک درجـه III علامـت دار، بلـوک شـاخه راسـت همـراه بـا بلـوک نـاقص شـاخه چـپ، بلـوک
Bifascicular جديد در مددجوي مبتلا به MI قدامي، ديس ريتمي هاي ناشي از پديده Reentry ،تاکي ديس ريتمـي هـاي دهليـزي و
بطني، فيبريلاسيون دهليزي با سرعت بطن آهسته، بـصورت پروفيلاکـسي در مـددجوياني کـه تاريخچـه ايـست قلبـي يـا بلـوک AV
داشته اند.
تدابير پرستاري در مددجوي با پيس موقت: يک ECG بعداز جايگذاري پيس موقت ثبـت کنيـد. Ray-X Chest جهـت اطمينـان از محـل
ليدها و عدم وجود هموتوراکس و پنوموتوراکس کمک کننده است. علائم حياتي بيمار کنترل و ثبت نمائيد. محل برش را با پانسمان خشک
بپوشانيد و روزانه از نظر هماتوم و خونريزي چک نمائيد. مددجو را از تداخل با الکتروميکروشوک و الکترو مغناطيسم حفظ نمائيد. نـوع
پيس و محل جايگذاري را ثبت نمائيد. عملکرد پيس، آستانه تحريک، ميزان حساسيت، سرعت ريتم بيمـار را ثبـت نمائيـد. بـاتري پـيس در
ابتداي سر شيفت کنترل گردد.
پيس ميکر دائم: اين دستگاه تقريباً به اندازة سر يک گوشي پزشکي بوده و در اکثر موارد در زير پوست ناحيه قدامي قفسه سينه يـا زيـر
کلاويکل قرار داده مي شود. جهت محافظت در مقابل رطوبت و حرارت بدن عايق کاري مي شوند. ليدهاي اندوکارديال در بخش کاتتريسم
تحت فلوروسکوپي با بيحسي موضعي به وسيله يک کاتتر از طريق وريد ژگولار خارجي به داخل فرستاده شده و به ضـربان سـاز دائـم
وصل مي گردد. باتري هاي پيس ميکرهاي دائم امروز بيشتر از نوع ليتيومي و اتمي با طول عمر ۱۰ الي ۲۰ سال مي باشند. پس از پايـان
شارژ دستگاه ضربان ساز قبل خارج و پيس ميکر جديد به ليدهاي قبلي وصل مي شود. ليدهاي پيس ميکر يک قطبي و دو قطبـي هـستند.
عملکرد سيستم يک قطبي مانند سيستم دو قطبي است با اين تفاوت که در سيستم يک قطبي ايمپالس اسپايکهاي بزرگتر روي ECG ايجاد
مي کند. (اسپايک : خطي که نمايانگر ضربان سازي توسط پيس ميکر است). از انواع ديگر پيس ميکر تک حفره اي (داراي يک سيم هدايتي
است که در دهليز يا بطن جايگذاري مي شود و اغلب در سيستم پيس موقت استفاده مي شود) و سپس دو حفره اي . هر دو حفره دهليز و
بطن توسط دستگاه تحريک مي گردد. اکثر پيس هاي دائم جزء اين دسته اند.
آموزش به مددجويي که پيس ميکر دائمي دارد:
ـ در مورد مراقبت از زخم: زخم را روزانه از لحاظ عفونت بررسي نموده از دستکاري محل جايگذاري پيس ميکر خودداري کنيد زيرا مي
تواند باعث شکستگي يا جدا شدن سيم پيس ميکر از دستگاه گردد (سندرم تويدالرها syndrome s’Twiddler (
ـ در مورد نگهداري پيس ميکر: نبض را روزانه کنترل کند سرعت کمتر از قرارداد را اطلاع دهيد. از قرار گرفتن در محيط هاي با ولتاژ بالا
و محيط هاي داراي نيروي مغناطيسي يا تشعشع خودداري کنيد.
از پوشيدن لباس تنگ خودداري نمائيد. از نزديک کردن آهـن ربـا بـه دسـتگاه ضـربان سـاز خـودداري کنيـد. يـک فاصـله ١٥٠cm را از
مايکروويو حفظ نمائيد. راندن موتورهاي بزرگ، ايستادن نزديک سيم هاي فشار قوي، ماشين هاي پر قدرت، دسـتگاههاي جـوش ممنـوع
است. هنگام استفاده از ريش تراش، مسواک برقي و تلفن همراه حداقل فاصله ١٥cm را از پيس ميکر حفظ کنيد.
فلزياب فرودگاه توسط پيس ميکر فعال مي شود. از دست زدن به فعاليت هايي که باعث تروماي غير نافذ روي محـل جايگـذاري دسـتگاه
پيس ميکر شود خودداري کنيد، دزدگير بعضي فروشگاهها روي عملکرد پيس ميکر تأثير مي گذارد. قبل از انجـام MRI بـا پزشـک خـود
مشورت کنيد. هميشه کارت شناسايي پيس ميکر را با خود داشته باشيد.
ـ در مورد سطح فعاليت : از حرکات شديد بازو و شانه ها و بلند کرون وزنه هاي سنگين تر از ۵-۵/۲ کيلوگرم در عرض ۶ هفته اول بعداز
جايگذاري پيس خودداري کنيد. از خوابيدن روي سينه و شکم خودداري کنيد ـ فعاليت جنسي و رانندگي پس از ۶ هفته از سرگرفته شود.
ـ در مورد پيگيري درمان : در ماه اول هفته اي يکبار و در ۶ ماه بعدي ماهي يکبار و سپس هر سه ماه يکبار لازم است به درمانگاه پيس
ميکر مراجعه و وضعيت پيس ميکر بيمار کنترل گردد.
در صورتي که لازم باشد در بيمار داراي پيس ميکر از الکتروشوک استفاده گردد موارد زير را رعايت نمائيد.
درصورت امکان از روش قرار گيري پدال ها به صورت قدامي خلفي استفاده شود و پدالهاي قدامي را حداقل ۵/۱۲-۱۰ سانتي متـر دوراز
دستگاه پيس ميکر قرار دهيد.
بيماريهاي شريان کرونر:
عوامل خطرساز شامل سه دسته ريسک فاکتور مي شود.
۱ـ ريسک فاکتورهاي غيرقابل تبديل: ارث، سن ،جنس، نژاد
۲ـ ريسک فاکتورهاي قابل تعديل:عـواملي هـستند کـه بـا تغييـر در نحـوة زنـدگي مـي تـوان آنهـا را تحـت کنتـرل درآورد و شـامل:
محيط زندگي، مصرف سيگار، هيپرتانسيون، هيپرليپيدمي (افزايش کلسترول سرم)،
۳ـ عوامل مشارکت کننده: در ايجاد بيماري دخيل هستند ولي به شدت ريسک فاکتورهاي بالا نيستند و شامل:چاقي ، اسـترس مـداوم
و زياد، سبک زندگي و تيپ شخصيتي. همچنين محققان گزارش کرده اند که افزايشِ سطح پلاسمايي هموسيستئين (آمينو اسـيدي کـه
در بدن توليد مي شود) همراه با افزايش خطر بيماريهاي ايسکمي قلب است.
تکنيک هاي تشخيصي بيماريهاي عروق کرونر شامل : ECG ، اسکن هسته اي و آنژيوگرافي مي باشد.
تدابير در درمان آترواسکلروز کرونر:
آنژيوپلاستي کرونري داخل مجراي از راه پوست.
PTCA ترميم عروق کرونر از طريق فرستادن يک کاتتر بالن دار از راه پوست به داخل عروق کرونر تحت فلوروسکوپي مـي باشـد.
بالون با اعمال فشارهاي متناوب بر روي پلاک سبب کشيده شدن ديوارة عروق و شکسته شدن پلاک ها و باز شدن عروق خون مـي
شود.
عوارض: پارگي عروق، خونريزي، عفونت، آمبولي، حساسيت به داروي حاجـب، ديـس ريتمـي و انفـارکتوس ميوکـارد. خطـر اصـلي
پارگي و اسپاسم عروق کرونر است که در اين صورت بلافاصله بيمار به اتاق عمل برده مي شود.
استنت گذاري: استفاده از استنت امروزه به جاي PTCA شايع شده است. استنت ها در واقع پروتزهاي انعطاف پذيري هستند که در
حول ضايعه قرار داده شده و علاوه بر اتساع عروق اجازه عبور جريان خون را نيز فراهم مـي اورنـد. جـنس آنهـا معمـولاً از فـولاد
ضدزنگ است.
تدابير پرستاري: انفوزيون هپارين ۲۴-۶ ساعت بعداز PCI به منظور پيشگيري از تـشکيل لختـه در انـدوتليوم عـروق ديلاتـه شـده
ادامه مي يابد. براي جلوگيري از اعمال فشار بر روي شريان پوزيشن بيمار flat باشد. تا زماني که شـيت خـارج نـشده بيمـار NPO
بماند. پس از تثبيت وضعيت بيمار هپارين قطع و با چک PTT و مناسب بودن آن شيت خارج گردد. استفاده از کيـسه شـن بـر روي
محل ورود کاتتر حداقل ۶-۳ ساعت، کنترل رنگ و حرارت پوست و نبض هاي انتهايي به محل و نيـز دفـع ادرار بيمـار از نکـات مهـم
مراقبتي است.
۲ـ (Graft Bypass Artery Coronary (CABG پيوند کنار گذر عروق کرونر:
يک عمل جراحي شامل پيوند زدن عروق خوني يک بخش ديگر بدن به عروق دچار تنگي و انسداد قلـب اسـت بـه طـوري کـه جريـان
خون بتواند در اطراف ناحيه دچار انسداد جريان يابد.
آنژين صدري: نوعي ناراحتي قفسه سينه است که بر اثر ايسکمي گذراي عضله قلب، بدون نکـروز بـه وجـود مـي آيـد و معمـولاً در
حالت استراحت علامتي ايجاد نمي کند ولي در هنگام فعاليت که نياز قلب به O2 زياد مي شود بي کفايتي عروق کرونر در خونرساني
به قلب علامت نشان مي دهد. در آنژين صدري دو عامل Supply عرضه خون و Demand تفاضـا نقـش کليـدي دارنـد. اگـر عرضـه
ثابت و تقاضا زياد باشد باعث بروز علامت خواهد شد. آترواسکلروز باعث کاهش عرضه خون مي شود. ميزان تقاضا بـا اسـترس و
فعاليت زياد مي شود. زماني که ميزان عرضه و تقاضا هماهنگ نيست عضله قلب دچار ايسکمي درد است.