جزوه آموزشی تکنیک های شناخت درمانی

بخشی از متن فایل
تأسیس روانشناسی شناختی
نگاهی به سابقهی جنبش شناختی یک انتقال منظم و سریع را در ذهن متبادر میسازد که پایههای جهان
روانشناختی را فقط در فاصله چند سال تکان داد. البته، در آن هنگام این انتقال به هیچ وجه آشکار نبود. این تغییر
مهیج در روانشناسی به آهستگی و بهآرامی و بیهیچ بوق و کرنا و بدون هیاهو ظهور کرد. »تا مدتهای مدید پس
از به حقیقت پیوستن آنکسی وجودش را اعلام نکرد.
پیشرفت تاریخ اغلب زمانی آشکار میشود که واقعهی تاریخی رخ داده باشد. بنیانگذاری روانشناسی شناختی یک
شبه اتفاق نیفتاد. همچنین پیدایش آن را نمیتوان تنها به تبلیغ یک نفر منتسب کرد، آنگونه که جان بی. واتسون
روانشناسی را تقریباً یک تنه تغییر داد. جنبش شناختی مانند روانشناسی کارکردگرایی مدعی است که بنیانگذار
منحصر به فردی ندارد، شاید به این علت که هیچیک از روانشناسانی که در این زمینه کار میکردند جاهطلبی
شخصی برای هدایت یک جنبش تازه را نداشتند. علاقهی آنان در این تلاش فقط به ارائهی تعریف مجددی از
روانشناسی معطوف بود.
تاریخ دو دانشمند را شناسایی کرده است که هرچند بهطور رسمی بنیانگذار محسوب نمیشوند، اما از راه یک مرکز
پژوهشی و یک کتاب بهطور بنیادی در این راه خدمت کردهاند که اکنون پایههای اصلی توسعهی روانشناسی
شناختی تلقی میشود. آنان جرج میلر و اولریک نیسر هستند که شرح زندگی آنان برخی از عوامل شخصی را که در
شکلدادن به مکاتب جدید فکری مؤثر بودهاند روشن میسازد.
 تعریف شناخت درمانی
کلمه شناخت در لغت به معنی عمل یا فرایند دانستن است. رویکرد شناختی به شخصیت، بر نحوهای که افراد
از محیط و خودشان آگاه میشوند، نحوهای که درک نموده و ارزیابی میکنند، یاد میگیرند و مسایل را حل
میکنند، تمرکز دارد. این واقعا یک رویکرد روانشناختی به شخصیت است؛ زیرا منحصرا روی فعالیتهای ذهنی
هشیار تمرکز دارد. این تمرکز روی ذهن، مفاهیمی را که سایر نظریهپردازان به آنها پرداختهاند، نادیده نمیگیرد.
برای مثال، در رویکرد شناختی، نیازها، سایقها یا هیجانات را جنبههایی از شخصیت میدانند که تحت کنترل
فرایندهای شناختی قرار دارند
شناخت درمانی به عنوان یک روش درمانی دارای ساختار،کوتاه مدت و متمرکز بر حل مشکلات جاری و تغییر تفکر
و رفتار نا کارآمد در دانشگاه پنسیلوانیا در اوایل دهه )۳۲۶۲ )شکل گرفت. به طور خلاصه مدل شناختی می گوید
که تفکر تحریف شده یا نا کارآمد ) که روی خلق و رفتار بیمار تاثیر می گذارد( وجه مشترک تمامی آشفتگی های
روان شناختی است. ارزشیابی واقع بینانه و تغییر واقع گرایانه تفکر منجر به بهبود خلق و رفتار می شود. بهبود
پایدار با تغییر باورهای نا کارآمد زیربنایی بیمار حاصل می شود.