جزوه روانشناسی یادگیری دانشگاه پیام نور


جزوه روانشناسی یادگیری دانشگاه پیام نور

محتویات جزوه روانشناسی یادگیری:

  • خلاصه درس روانشناسی یادگیری حسین زارع حاوی نکات مهم و کلیدی
  • جزوه روانشناسی یادگیری در حجم ۳۴۲ صفحه
  • جزوه روانشناسی یادگیری حسین زارع در حجم ۲۴۲ صفحه
  • فلش کارت درس روانشناسی یادگیری
  • پاورپوینت درس روانشناسی یادگیری در حجم ۳۴۱ اسلاید
  • مجموعه نمونه سوالات درس روانشناسی یادگیری با پاسخنامه شامل تمامی ادوار گذشته دانشگاه پیام نور (آخرین بروز رسانی سال ۹۷)
تعداد بازدید
39 بازدید
7,500 تومان

بخشی از متن فایل
فصل اول: عوامل مؤثر در يادگيري
ماهيت يادگيرى‏
يادگيرى به طور كلى فعاليتى دگرگون‏ساز است كه افراد را براى مقابله با رويدادها و سازش با محيط آماده مى‏سازد و در موقعيتهاى مختلف و در اكثر سطوح زندگى حيوانى، از بازتابهاى شرطى جانوران پست تا فرايندهاى پيچيده شناختى افراد آدمى رخ مى‏دهد.
يادگيرى در واقع هم يك رشته فرايند است و هم فرآورده تجربه‏ها. بعضى از فرايندهايى كه در داد وستد ميان موجود آدمى و محيط انجام مى‏گيرد عبارت‏اند از احساس و ادراك، يادآورى، نمادسازى، انديشه مجرد و سرانجام رفتار.
شرايط مهم يادگيرى
تا يادگيرنده شخصاً آمادگى لازم را نداشته باشد نمى‏تواند چيزى بياموزد. در واقع شرايط لازم يا آمادگى شاگرد براى يادگيرى يكى از بنياديترين پايه‏هاى يك آموزش و پرورش پويا و پيشرو است.
شرايط مهم يادگيرى
زيرا اكثر روان‏شناسان آمادگى را كيفيتى مى‏دانند كه لازمه آن رشد مطلوب بدنى و روانى يادگيرنده است. اين شرايط به ترتيب اهميت بدين قرارندهدف، علاقه بيشتر و كوشش بيشتر

  1. هدف

           انگيزه فرد در مورد هدف ممكن است به پنج صورت جلوه كند:

  1. هدف آن‏قدر دشوار باشد كه اميد هيچ‏گونه موفقيتى نباشد.
  2. هدف آن چنان ساده و ناچيز تصور شود كه رغبت به كار و كوشش را ايجاد نكند.

       ۳٫تعيين هدفهاى ناممكن يا ديررس تا بدين وسيله فرد خود را مهم و پيشرو نشان دهد.

  1. گزينش هدفهاى كم اهميت و زودرس به منظور پرهيز از هرگونه ناكامى.
  2. تأثير پدر و مادر يا معلم و ديگر افراد صاحب قدرت در تعيين هدف و مسير زندگى فرد.
  1. رشد طبيعي

            منظور از رشد طبيعى يا رسش يك رشته دگرگونيهاى رشد بدنى و روانى است كه براثر وراثت و مرور زمان پديد مى‏آيد و يادگيرى در آن دخالتى ندارد.  

  • نخستين نوع يادگيرى را كه نوزاد موجود زنده مى‏تواند بياموزد دنباله‏روى يا نقش‏پذيرى است كه نوعى رفتار فطرى به شمار مى‏آيد.

فرق رشد طبيعى با يادگيرى در اين است كه رشد طبيعى محصول نمو و دگرگونيهاى ساختار بدنى است. در صورتى كه يادگيرى فرايند و رفتارى است كه بر اثر آموزش و تمرين به دست مى‏آيد.
رشد طبيعى با گذشت زمان سرو كار دارد و تمرينى كه پيش از زمان مقتضى انجام شود، نه تنها وقت‏گير و بى‏تأثير، بلكه ممكن است زيان‏آور نيز باشد.