جزوه مدیریت سرمایه‌گذاری پیشرفته‌ رضا راعی


جزوه مدیریت سرمایه‌گذاری پیشرفته‌ رضا راعی
مدیریت سرمایه‌گذاری پیشرفته‌ رضا راعی
تعداد بازدید
48 بازدید
7,500 تومان

پاورپوینت و خلاصه کتاب مدیریت سرمایه‌گذاری پیشرفته‌ رضا راعی ‌، احمد تلنگی‌
+جزوه درس تصمیم گیری در مسائل مالی مقطع کارشناسی ارشد حسابداری در قالب فایل pdf و ppt
 
بخشی از متن فایل
اسلایدهایی ۱٫۲٫۳
ارزیابی عملکرد پرتفوی

  1. مقدمه

قدم آخر در فراگرد مدیریت سرمایه گذاری، مرحله ارزیابی عملکرد پرتفوی است ، لیکن می توان از آن به مثابه یک ساز و کار بازخورد و کنترلی ، به منظور اثربخش تر بودن فراگرد مدیریت سرمایه گذاری استفاده نمود. ارزیابی عملکرد ، شامل دو اقدام اساسی است. اولین اقدام در ارزیابی عملکرد تعیین مطلوب یا نامطلوب بودن عملکرد است. دومین اقدام مشخص نمودن این امر است که آیا عملکرد مذکور ناشی از شانس و اقبال بوده یا در نتیجه تخصص ، حاصل شده است. متاسفانه در عمل مشکلاتی در رابطه با انجام هر دو وظیفه مذکور وجود دارد.
یکی از مشکلات اصلی در ارزیابی عملکرد، تمایل انسانی به تمرکز بر بازده پرتفوی و عدم توجه کافی به ریسک محتمل شده برای کسب بازده مورد نظر است. لذا ارزیابی عملکرد بایست شامل شناسایی همزمان ” بازده ” و ” ریسک ” سرمایه گذاری است.
ایده اصلی در ارزیابی عملکرد، مقایسه بازده پورتفوی با بازده یک یا چند پرتفوی مناسب می باشد. دلیل این مقایسه بسیار روشن است ، زیرا عملکرد باید به صورت نسبی و نه مطلق ارزیابی شود. برای مثال ، شاید سرمایه گذاری ادعا نماید که پرتفوی وی ( که در سهام عادی سرمایه گذاری شده ) در سال گذشته ۲۰ در صد بازدهی داشته است. آیا میتوان گفت که بازده وی مطلوب است ؟ چنانچه یک شاخص رایج بازار ( مانند شاخص کل ) طی سال گذشته ، ۱۰ درصد رشد داشته است ، در این صورت میتوان گفت که پرتفوی مذکور عملکرد مناسبی داشته است و چنانچه شاخص مبنا ( بازار) ، ۳۰ در صد رشد داشته است ، در این صورت عملکرد پرتفوی نامطلوب تلقی خواهد شد.
پرتفویهای مقایسه ای مانند ۵۰۰ P&S ، ویل شایر ۵۰۰۰ ، DAX ، ۱۰۰ FTSE و… پرتفویهای شاخص یا مبنا نامیده میشوند. در انتخاب آنها بایستی ویژگیهای ” مناسب بودن ، ممکن بودن و پیشرو بودن ” را در نظر گرفت. بدین معنی که آنها بایستی پرتفویهای متفاوتی را ارائه دهند که بتوانند به جای پرتفویی که ارزیابی می شود انتخاب شوند. یعنی اینکه شاخص مبنای انتخابی بایستی اهداف سرمایه گذاری را منعکس نماید. لذا برای مثال اگر هدف سرمایه گذاری، کسب بازدهی مطلوب از طریق سرمایه گذاری در سهام کوچک باشد ، در این صورت شاخص ۵۰۰ P&S ، شاخص مناسبی نخواهد بود. قبل از پرداختن به بحث ارزیابی عملکرد ، با توجه به اینکه نرخ بازده ، مفهومی اساسی در ارزیابی عملکرد است در ابتدا به آن میپردازیم.

  1. اندازه گیری بازده سرمایه گذاری

محاسبه نرخ بازده سرمایه گذاری در فصل ۳ به تفصیل بیان گردید. لیکن بایستی توجه نمود که در آنجا نرخ بازده ، با فرض وجود یک دوره سرمایه گذاری محاسبه گردید. همچنان که بیان شد نرخ بازده سرمایه گذاری دربرگیرنده کل عواید ناشی از سرمایه گذاری است، که برای سهام شامل دو جزء سود نقدی و منفعت سرمایه می باشد و برای اوراق قرضه، در بر گیرنده کوپن یا بهره پرداختی به علاوه منفعت سرمایه است.
جدول ۱-۹ بازده سالیانه دو صندوق سرمایه گذاری سهام عادی را در طول دوره ۱۹۷۵ تا ۱۹۸۸ نشان میدهد. در نگاه اول ، متوسط بازده صندوق بسیار خوب به نظر می رسد. همچنین عملکرد MS نسبت به WS44 بهتر بوده است ( ۴ درصد بیشتر). حال به طور دقیق تری عملکرد این دو صندوق را مقایسه می نماییم. نمودار ۱-۹ ارزش پایان سال مبلغ ۱۰۰۰۰ دلار سرمایه گذاری در هر یک از صندوقها را نمایش میدهد. در پایان سال ۱۹۸۸ ، ارزش سرمایه گذاری در MS و WS44 به ترتیب برابر ۱۷۴۴۷۶ و ۲۸۸۹۶ دلار بوده است. در واقع سرمایه گذاری در WS44 تا پایان سال ۱۹۷۵ ارزشی برابر با ۲۸۴۱۰ دلار داشته است و طی ۱۳ سال بعدی ارزش آن تنها ۴۸۱ دلار رشد داشته است.
 
اسلایدهایی ۱۴٫۱۵

  1. بازده صندوقهای سرمایه گذاری

بازده صندوق سرمایه گذاری ، شامل تغییر در ارزش صندوق، به علاوه هرگونه درآمد به دست آمده در طول دوره عملکرد می باشد. قسمت الف در جدول ۲-۹ ، محاسبه بازده را برای یک صندوق فرضی ، که یک جریان نقدی را در وسط سال داشته است، نشان میدهد. توجه نمایید ارزش صندوق در آغاز سال ۸۰۰۰۰۰ دلار بوده است و در طی سال به ۸۸۰۰۰۰ دلار افزایش یافته است، با جریان نقدی ورودی ۲۲۰۰۰۰ دلاری در وسط سال ، ارزش صندوق در پایان سال، با رشد ۲۰ درصدی در ارزش آن ، ۱۳۲۰۰۰۰ دلار خواهد بود. بنابراین تغییر (درصدی) در ارزش صندوق در طول سال ( شامل جریان نقدی ) ۶۵ درصد بوده است، که ۵/۳۷ درصد آن حاصل تغییر در ارزش صندوق و ۵/۲۷ درصد ناشی از جریان نقدی است. از آنجا که معمولا کنترلی بر زمانبندی جریانات ورودی وجود ندارد ؛ لذا، ضروری است که با تعدیل جریانات نقدی میان دوره ای به نحو مناسبی، مهارت مدیر را ارزیابی نمود. یک روش محاسبه بازده ، در نظر گرفتن هر جریان نقدی ورودی به هنگام وقوع آن  و سپس ترکیب آن برای استخراج آنچه بازده موزونی زمانی در طول دوره مورد نظر نامیده می شود، می باشد.
قسمت ب در جدول ۲-۹ بازده کل را با تفکیک نحوه محاسبه بازده ۱۰ درصدی ( ۸۰۰۰۰۰/ ۸۸۰۰۰۰) برای شش ماهه اول و یک بازده ۲۰ درصدی ( ۱۱۰۰۰۰۰ / ۱۳۲۰۰۰۰ ) برای شش ماهه دوم ، بعد از دریافت جریان نقدی نشان می دهد. ترکیب بازدهی دو دوره مذکور ، بازده موزون زمانی ۳۲ درصدی را نشان خواهد داد :
۳۲% =۱-۳۲/۱ = ۲۰/۱ × ۱۰/۱
روش دیگر تعدیل جریانات نقدی ورودی و خروجی صندوق سرمایه گذاری ، استفاده از ارزش واحدهای سرمایه گذاری مشترک است. در صندوقهای سرمایه گذاری، وقتی که یک جریان نقدی ورودی رخ می دهد ، واحدهای جدیدی منتشر می شوند و وقتی جریان نقدی خروجی اتفاق می افتد واحدهای سرمایه گذاری منتشره، بازخرید می شوند. در نتیجه به هنگام تغییر در جریان نقدی، تعداد واحد سرمایه گذاری تغییر می نماید، اما ارزش هر واحد سرمایه گذاری ثابت باقی می ماند. مجددا با استفاده از مثال و با فرض اینکه ۸۰۰ واحد سرمایه گذاری در شروع سال منتشر شده است، ارزش هر گواهی یا ارزش خالص دارایی (NAV) 1000 دلار در آغاز سال خواهد بود و در ۳۰ ژوئن به ۱۱۰۰ دلار ( ۱۰ درصد رشد قیمتی ) خواهد رسید. با جریان نقدی ۲۲۰۰۰۰ دلاری در یکم جولای ۲۰۰ ( ۱۱۰۰ / ۲۲۰۰۰۰ ) گواهی جدید می تواند منتشر شود. در پایان سال ارزش کل صندوق با فرض رشد قیمتی ۲۰ درصدی، ۱۳۲۰۰۰۰ دلار خواهد بود.لیکن NAV 1000 دلاری در آغاز سال ، نشان دهمده ۳۲ درصد بازدهی برای کل سال لست. صندوق های سرمایه گذاری ، روش ارزش واحد سرمایه گذاری را به نحوی استفاده می کنند ، که جریانات نقدی منجر به تغییر در تعداد واحدهای سرمایه گذاری شود و در ارزش NAV تغییری حاصل نشود.
روش دیگر تعدیل جریانات نقدی ورودی و خروجی صندوق سرمایه گذاری ، استفاده از ارزش واحدهای سرمایه گذاری مشترک است. در صندوقهای سرمایه گذاری، وقتی که یک جریان نقدی ورودی رخ می دهد ، واحدهای جدیدی منتشر می شوند و وقتی جریان نقدی خروجی اتفاق می افتد واحدهای سرمایه گذاری منتشره، بازخرید می شوند. در نتیجه به هنگام تغییر در جریان نقدی، تعداد واحد سرمایه گذاری تغییر می نماید، اما ارزش هر واحد سرمایه گذاری ثابت باقی می ماند. مجددا با استفاده از مثال و با فرض اینکه ۸۰۰ واحد سرمایه گذاری در شروع سال منتشر شده است، ارزش هر گواهی یا ارزش خالص دارایی (NAV) 1000 دلار در آغاز سال خواهد بود و در ۳۰ ژوئن به ۱۱۰۰ دلار ( ۱۰ درصد رشد قیمتی ) خواهد رسید. با جریان نقدی ۲۲۰۰۰۰ دلاری در یکم جولای ۲۰۰ ( ۱۱۰۰ / ۲۲۰۰۰۰ ) گواهی جدید می تواند منتشر شود. در پایان سال ارزش کل صندوق با فرض رشد قیمتی ۲۰ درصدی، ۱۳۲۰۰۰۰ دلار خواهد بود.لیکن NAV 1000 دلاری در آغاز سال ، نشان دهمده ۳۲ درصد بازدهی برای کل سال لست. صندوق های سرمایه گذاری ، روش ارزش واحد سرمایه گذاری را به نحوی استفاده می کنند ، که جریانات نقدی منجر به تغییر در تعداد واحدهای سرمایه گذاری شود و در ارزش NAV تغییری حاصل نشود.