جزوه مدیریت عمومی الوانی

بخشی از متن فایل
فرایند برنامهریزی جامع
مراحل برنامهریزی جامع عبارت است از:
۱ )تعیین و تدوین اهداف آینده سازان: مهمترین مرحه در فرآیند برنامهریزی جامع، تعیین و تدوین اهداف آینده
سازمان است. این وظیفه خطیر به عهده مقامات سطوح باالی سازمان است. تعیین هدف شامل درک و تشخیص
صحیح مأموریتها و مقاصد سازمان و بیان آنهاست.
برای درک مأموریت و مقصد سازمان باید رابطهی آن با جامعه و دلیل وجودی آن مورد بررسی قرارگیرد. در تعیین
اهداف سازمانها ارزشها و انتظارات جامعه نقش مهمی ایفاء میکنند و امکانات و منابع سازمان نیز در حدود و ثغور
اهدف مذکور نقش عمده دارند. هر گاه ارزشهای حاکم بر جامعه در اهداف سازمانی منعکس نشود، تحقق اهدف
مسلماً با مشکالت عمده مواجه میشوند.
۲ )شناخت اهداف و استراتژیهای موجود سازمان: زمانی که اهداف و مأموریتهای آتی سازمان تدوین شدند باید
اهداف و مأموریتهای فعلی نیز مورد بررسی و مداقه قرار گیرند و وجوه افتراق و اختالف آنها با هدفهای تعیین
شده مشخص شوند.
۳ )تجزیه و تحلیل شرایط محیطی سازمان: اهداف آتی و شناخت اهداف موجود، مبنایی به دست میدهد که به
وسیلهی آن میتوانیم کمبودها و عوامل الزم را برای تحقق اهداف آینده مشخص کنیم. غرض از تجزیه و تحلیل
شرایط محیطی آگاه شدن از عوامل اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، فنی و اقلیمی موثر بر سازمان و اهداف آن است.
سنجش عوامل محیطی و آثار آن بر سازمان نیز هدف است که در این مرحله باید انجام پذیرد. به طور خالصه در
این مرحله تهدیدها و فرصتهای محیط خارجی شناسایی و تحلیل میشود.
۴ )تجزیه و تحلیل منابع و امکانات سازمان: در این مرحله امکانات سازمان از جهت منابع کلیدی و استراتژیک
مورد ارزیابی قرار میگیرد و شمایی از امکانات سازمان برای تحقق اهداف آینده به دست میآید و همچنین ضعفها
و نارساییهای داخلی سازمان نیز شناسایی و مشخص میشوند.
۵ )شناخت وضع موجود: در این مرحله باید تصویری کامل از اهداف موجود، منابع موجود و شرایط محیطی سازمان و
آثار آنها بر یکدیگر به دست داده شود.
۶ )تعیین تغییرات مورد لزوم در استراتژی: این مرحله شامل تعیین تغییراتی است که استراتژیهای موجود را برای
آینده شکل خواهند داد. این تغییرات ممکن است در هدفها یا نحوه تحقق آنها باشد، زیرا در برخی حاالت علت
قصور استراتژیها هدف نیست، بلکه نحوه اجرای هدفهاست.
۷ )تصمیمگیری در مورد استراتژی مطلوب: این مرحله شامل تعیین استراتژیهای ممکن، ارزیابی هر یک از آنها و
نهایتاً انتخاب اصلح از میان آنهاست.
۸ )اجرای استراتژری جدید: با انتخاب استراتژی جدید کار برنامهریزی استراتژیک به پایان نمیرسد بلکه استراتژی
مذکور باید اجرا و عمالً به محک آزمون نهاده شود. بخش پژوهش و تحقیق سازمان میتواند در انجام این مه نقشی
موثر داشته باشد.
۹ )کنترل و سنجش استراتژی در عمل: زمانی که استراتژی در بخشهای مختلف سازمان پیاده شد، هر بخش باید
کنترلهای الزم در مورد اجرای درست استراتژی و تحقق اهدافی را که استراتژی برای نیل به آنها طراحی شده
است، به عمل آورد و اطالعات الزم در این باره را به برنامهریزان ارائه کند.